کتاب راه به سوی شهر خلاق : فرآیند مشارکتی - خلاقانه نوشته ی محسن شکری توسط انتشارات عصرکنکاش به چاپ رسیده است.
درباره ی کتاب:
فهم معنای طراحی شهری، بر اساس قاعده "دور هرمنوتیکی" در قالب چرخهای مستمر از تاویل دو سپهر "نظریه"و عمل صورت میپذیرد. ضرورت فهم "جزء" در بستر "کل": تعامل مقیاسهای محلی و راهبردی.
طراحی شهری، فرآیند شکل بخشی به فرم کالبدی شهر است و در این میان "فضای همگانی" فقط معرف جنبهای از جوانب "فرم شهر" و نه لزوما تمامیت آن میباشد. به عبارت دیگر در حالیکه طراحی فضای همگانی، بخشی از طراحی شهری را تشکیل میدهد، معهذا فروکاستن کلیت "طراحی شهری" به "طراحی فضاهای شهری" موجب میگردد که طیف کامل عمل طراحی شهری متشکل از پیوستاری از مداخلات در سطوح گوناگون، مورد غفلت قرار گیرد. در دوران اولیه شکلگیری طراحی شهری بعضا تصور میگردد با تحدید "بزرگی موقعیت مداخله" و تعریف قلمرو طراحی شهری به عنوان حرفهای که به طراحی فضاهای شهری و یا رشتهای از طراحی که "با موقعیتهای شهری با مساحت حدود نیم مایل مربع سروکار دارد"این رشته و حرفه را تعریف نمایند. (Banham, 1976, 130)حال آنکه در سالهای اخیر قلمرو طراحی شهری حتی طراحی حوزه مناطق کلانشهری را در برگرفته و به بیان دیگر مقیاس و اندازه محدودی برای موقعیتهای مداخله آن نمیتوان تعریف نمود.